GELENEKSEL ESTETİK ANLAYIŞIN BİR ELEŞTİRİSİ OLARAK
ADORNO’NUN ESTETİK TEORİSİ
balmetin@gmail.com, metin.bal@deu.edu.tr,
Dokuz Eylül Üniversitesi, Tınaztepe Kampüsü, Edebiyat Fakültesi,
Öğretim Üyeleri Binası, Kat: 3, Oda no:328, PK: 35260, Buca/İZMİR.
Tel.: ++ 90 (232) 301 94 11 - Oda dahili no: 19411, Fax: ++ 90 (232) 453 90 93
Tam metni yayınlandığı şekliyle okumak için buraya tıklayınız lütfen !
Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, SOBIAD hakemli dergisi, Cilt III, No:1, 2011, ISSN: 1309-8012 (online)
ÖZET
Bu makalede Adorno’nun estetik teorisi geleneksel estetiğe karşı konumlandırılır. Öncelikle, özdeşlik felsefesi filozoflarının – Platon, Descartes, Kant ve Hegel - geleneksel estetik kavramını dayandırdıkları temeller gösterilir. Daha sonra, Adorno’nun dayandığı düşünürlerin – Aristoteles, Nietzsche ve Heidegger - temel düşüncelerine değinilerek, onun tarafından geliştirilen estetik teorinin özellikleri saptanmaya çalışılır.
Anahtar Kelimeler: Estetik 1, Sanat Yapıtı 2, Özdeşlik Felsefesi 3, Özdeşsizlik Felsefesi 4.
Alan Tanımı: Estetik ve Sanat Felsefesi.
ABSTRACT
ADORNO’S THEORY OF AESTHETICS AS A CRITIQUE OF THE CONCEPTION OF TRADITIONAL AESTHETICS
In this article Adorno’s theory of aesthetics is opposed to the conception of traditional aesthetics. At first, foundations upon which philosophers of the philosophy of identity – Plato, Descartes, Kant, and Hegel - base the traditional aesthetics are showed. Then, referring to the main ideas of the philosophers – Aristotle, Nietzsche, and Hegel - on which Adorno rests, features of the theory of aesthetics developed by him are tried to be determined.
Keywords: Aesthetics 1, Work of Art 2, Philosophy of Identity 3, Non-Identity Philosophy 4.